I. HYMN MINISTRANTÓW:

 

Króluj nam Chryste, zawsze i wszędzie
to nasze rycerskie hasło.
Ono nas zawsze prowadzić będzie
i świecić jak słońce jasno.

 

Naprzód przebojem młodzi rycerze
Do walki z grzechem swej duszy
Wodzem nam Jezus w Hostii ukryty
Z nim w bój nasz zastęp wyruszy.

 

Pójdziemy naprzód, naprzód radośnie
Podnosząc w góre swe czoła.
Przed nami życie rozkwita w wiośnie
Odważnie, bo Jezus woła.

 

 

 

 

 

II. MODLITWA PRZED MSZĄ ŚWIĘTĄ:

 

K: Wspomożenie nasze w imieniu Pana

M: Który stworzył niebo i ziemię

 

Oto za chwilę przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który rozwesela młodość moją. Do świętej przystępuję służby. Chcę ją dobrze pełnić. Proszę Cię Panie Jezu, o łaskę skupienia, by myśli moje były przy Tobie, by oczy moje były zwrócone na ołtarz, a serce moje oddane tylko Tobie. Amen.

 

K: Postępujmy w pokoju

M: W imię Chrystusa. Amen.

 

 

 

 

 

III. MDLITWA PO MSZY ŚWIETEJ:

 

K: Błogosławmy Panu

M: Bogu niech będą dzięki

 

Boże, którego dobroć powołała mnie do Twojej służby, spraw, bym uświęcony przez uczestnictwo w Twych tajemnicach, przez dzień dzisiejszy i całe me życie, szedł tylko drogą zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

 

K: Króluj nam Chryste

M: Zawsze i wszędzie

 

 

 

 

 

IV. DEKALOG MINISTRANTA:

 

·          Ministrant kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swoje obowiązki

·          Ministrant służy Chrystusowi w ludziach

·          Ministrant zwalcza swoje wady i panuje nad swoim charakterem

·          Ministrant rozwija w sobie życie Boże

·          Ministrant poznaje liturgię i żyje nią

·          Ministrant wnosi wszędzie prawdziwą radość

·          Ministrant przeżywa Boga w przyrodzie

·          Ministrant zdobywa kolegów w pracy i zabawie dla Chrystusa

·          Ministrant jest pilny i sumienny w nauce i pracy zawodowej

·          Ministrant modli się za Ojczyznę i służy jej rzetelną pracą

 

 

 

 

 

V. CECHY DOBREGO MINISTRANTA:

 

·          Wdzięczność

·          Uczynność

·          Pracowitość

·          Posłuszeństwo

·          Rozmodlenie

·          Korzystanie z sakramentów świętych

·          Wierność słowu

·          Punktualność

·          Wyczucie piękna

·          Koleżeństwo

·          Okazywanie szacunku

·          Systematyczność

·          Apostolstwo

 

 

 

 

 

VI. UMIEJĘTNOŚCI MINISTRANTA:

 

·          Wiedza

·          Spostrzegawczość

·          Szybkość orientacji

·          Jasność wyrażeń

·          Skupienie

·          Milczenie

·          Mówienie szeptem

·          Składanie komży

·          Ubieranie księdza

·          Dzwonienie

·          Poprawne przyklękanie i skłon

·          Noszenie pateny

·          Zapalanie świec

 

 

 

 

 

VII. POSTAWY LITURGICZNE:

 

1.       Chodzenie

- nie "łazić" albo ociągać się czy marudzić
- nie biegać lub nie śpieszyć się
- powinieneś iść spokojnie i równym krokiem
Zwróć uwagę na odstęp przed tym, kto cię poprzedza!

 

2.       Stanie

- nie chwiać się i nie ruszać
- nie garbić się i nie opierać się
- powinieneś stać cicho i prosto

Kiedy zachowujesz postawę stojącą?
- od początku Mszy świętej aż do oracji włącznie
- od wersetu "Alleluja" przed Ewangelią aż do zakończenia Ewangelii
- podczas wyznania wiary i modlitwy powszechnej
- od wezwani kapłana "Módlcie się, aby moją i waszą ofiarę..."
- podczas prefacji aż do "Święty, Święty..." włącznie
- począwszy od "Oto wielka tajemnica wiary" aż do "Baranku Boży" włącznie
- podczas modlitwy po Komunii św. oraz obrzędów zakończenia
Stanie wyraża godność i radość dzieci Bożych oraz gotowość służby i ofiary.

 

3.       Siedzenie

- nie garbić się
- nie oglądać się
- ręce powinny spoczywać na kolanach

W którym momencie siadasz w liturgii?
- podczas czytań mszalnych, psalmu responsoryjnego i kazania (homilii) oraz ciszy po kazaniu
- podczas przygotowania darów ofiarnych (z wyjątkiem tych ministrantów, którzy podają ampułki)
- podczas rozdawania Komunii św. (z wyjątkiem, którzy podają patenę) i chwili ciszy po Komunii św.
- w czasie ogłoszeń parafialnych
Siedzenie jest postawą spoczynku, gotowości słuchania i zastanawiania się.

 

4.       Klęczenie

- kiedy klęczysz? podczas Modlitwy eucharystycznej, po śpiewie: "Święty.." i na słowa "Oto Baranek Boży... Panie nie jestem godzien...."
- klęczenie jest postawą czci, uwielbienia i adoracji.

 

5.       Skłon głowy

- Skłaniamy głowę, kiedy przynosimy coś kapłanowi, np. podczas przygotowania darów ofiarnych. Skłon jest znakiem szacunku i uprzejmości.

 

6.       Skłon ciała

- Przy tym pokłonie zginamy głęboko głowę i ramiona. To również jest znak czci i uwielbienia.

 

7.       Przyklęknięcie

- Przyklękamy zawsze na prawe kolano, dotykając nim posadzki. Przyklęknięcie jest najważniejszym znakiem czci i uwielbienia. Jest ono znakiem adoracji.

 

8.       Złożenie rąk

- Ręce powinny być zawsze złożone na wysokości piersi i stale skierowane ku górze. Kiedy łączymy nasze ręce razem i składamy je do modlitwy, wtedy znaczy to: my gromadzimy się, zwracamy się do Boga, oddajemy Mu siebie samych!

 

 

 

---